Al in mijn prille studententijd gaf ik vioolles. Mijn methodiekdocenten op het conservatorium stuurden vaak leerlingen naar mij toe en het bevestigde wat ik al vermoedde; lesgeven is een geweldig vak! Iedere leerling is en leert anders, het vergt heerlijk veel creativiteit om vioolles ‘op maat’ te geven, het voor iedere leerling goed te doen en leuk en interessant te maken. Dat betekent dat niet iedereen dezelfde leergang volgt of dezelfde stukken speelt. Natuurlijk zijn er favoriete stukken die ‘iedereen’ graag wil spelen, maar het moet wel passen in het leerproces en bij de leerling.
Plezier, zelfvertrouwen en fijn samenspelen zijn speerpunten in mijn lespraktijk. Met iedere leerling bouw ik rustig op, geheel afgestemd op de persoon, jong of ouder, dat maakt niet uit. Houding en techniek krijgen veel aandacht, evenals gehoorontwikkeling. Veel verschillende ‘autoriteiten’ binnen het strijkersonderwijs hebben invloed gehad op mijn manier van werken. Heel belangrijk vind ik het dat iedereen vanaf les 1 het muziekmaken ook echt beleeft. Al kun je alleen nog maar op een paar snaren wat tokkelen, toch kun je meteen een muzikaal verhaal vertellen.
In je eentje vioolspelen is natuurlijk leuk, maar samenspelen is nog veel leuker. Daarom bied ik dat vanaf het begin aan. Ze spelen in de lessen met mij (viool, maar ik speel ook uitstekend piano), met andere leerlingen, in kleine projecten zoals rond kerst en in de strijkorkesten. Later stromen leerlingen vaak door naar bijvoorbeeld het Euregio JeugdOrkest. Als tieners na hun middelbare schooltijd elders in het land gaan studeren, vind ik het superleuk als ik hoor dat ze met veel plezier in een studentenorkest meespelen. Daar ontmoeten ze vaak vrienden voor het leven. En zo zie je hoe mooi muziek mensen verbindt.